Wracam do cieplych dni i czekam na wiosne. Przedstawiam Wam bardzo sympatyczna pare studentow medycyny z miasta Lodzi. Zapamietam ich na dlugo przede wszystkim dzieki ilosci usmiechu, ktora nie schodzila z ich twarzy. Uczucie miedzy nimi bylo widoczne golym okiem. Do dzisiaj widze lezacy na ganku planner, gdzie godzina po godzinie wszystko bylo zaplanowane, rospisane. To byl sztab ludzi, ktorzy pracowali nad waznym projektem, gdzie jakikolwiek poslizg nie byl brany nawet po uwage. To byl naprawde milo spedzony dzien dzieki Wam!
